in beweging
blijven sommige films omdat ze je raken. Zoals The Bastard bijvoorbeeld waarin het verlangen van een kind naar erkenning door zijn echte vader op een bijzondere manier wordt vormgegeven. Of hoe in Grey Gardens het symbiotische leven van Big Edie en dochter wordt uitvergroot en aan de andere kant Srbijanka Turajlic wiens verhaal in Belgrado wordt gefilmd door haar dochter. De game animatie in Everything met de voice-over van Alan Watts in een nieuwe context vind ik ook echt de moeite waard. Het zijn verhalen en beelden die blijven hangen.
Documentaires en films
The Bastard (2018)
Winnaar Gouden Vlinder op Movies that Matter Festival, 2018
Een Friese fietsenmaker krijgt op een dag het bizarre bericht dat hij een Ethiopische halfbroer heeft. Hij heet Daniel en zit gevangen in een dodencel in Addis Abeba. Dat nieuws is het begin van een aangrijpend familieverhaal. Over een zoon en zijn oude vader die niet langer kan ontkomen aan het bestaan van zijn inmiddels volwassen halfbloed zoon. Daniel koestert wrok en hunkert naar erkenning door zijn vader en familie. Het is een meeslepend verhaal over familiebanden waarin de traumatische relatie van de bejaarde vader met zijn eigen vader in Indië doorwerkt in de verhouding met zijn half Ethiopische zoon.
The other side of everything (2017)
Een in tweeën gedeeld appartement in Belgrado vertelt het verhaal van een familie in een woning die werd opgesplitst op last van het communistische regime. Srbijanka Turajlic werd hier geboren toen ze twee jaar oud was toen de deur naar de afgescheiden kamers op slot ging en zat dertig jaar later bij de geboorte van haar dochter Mila Turajlic nog steeds dicht.
Ook in de dertig jaar erna, dwars door een burgeroorlog, het opbreken van Joegoslavië, bombardementen en een revolutie heen, bleef de deur ongeopend. Srbijanka was een prominent politiek activiste die een grote rol speelde in de revolutie. Ze bewoont nog steeds de helft van het oorspronkelijke appartement.
De film is een ontroerend portret van een krachtige, indrukwekkende vrouw voor wie haar acties vanzelfsprekend zijn, zelfs al bracht ze daarmee haar leven in gevaar.
Girl (2018)
Winnaar Camera d‘Or in Cannes
De film schetst het leven van de 15-jarige Lara, haar droom is om carrière te maken als ballerina, maar ze is geboren als jongen. Samen met haar vader en jongere broertje probeert ze de wereld te trotseren als een meisje.
Het is een confronterend en ontroerend verhaal over identiteit en gender. Knap gefilmd omdat je soms vergeet dat de hoofdrolspeler een jongen is en in het verhaal een geloofwaardig meisje neerzet. Pijnlijk en aandoenlijk om te zien hoe hij als jongen het verlangen om een meisje te zijn uitdrukt in een innerlijke strijd waarbij ze haar eigen lichaam op het spel zet om te kunnen worden wie ze graag zou willen zijn.
Grey Gardens (1975)
In 1975 verscheen de filmdocumentaire Grey Gardens die de bijzondere levens volgt van moeder en dochter Beale. Big Edie, een nicht van Jackie Kennedy Onassis en haar dochter Little Edie wonen in een chique buurt East Hampton in New York. Ze leiden een teruggetrokken leven in enkele kamers van hun zwaar vervuilde en verwaarloosde villa (met achtentwinitg kamers). Het huis wordt bevolkt door een leger zwerfkatten en wasberen leven tussen de muren. In hun geïsoleerde bestaan is er maar weinig contact met de buitenwereld. Hun verhaal dat door de Maysles, de documentairemakers, wordt gefilmd geeft inzicht in hun vorige levens, waarin Big Edith een vrouw van stand was en dochter LIttle Edie bekend stond als een plaatselijke schoonheid. Van hun aristocratische achtergrond bleef niet veel meer over...
Everything (2017)
In het spel Everything is alles een interactieve ervaring waarbij alles wat je ziet, iets is wat je kunt zijn, van een dier tot planeet tot een sterrenstelsel en daarbuiten. Het is een reis tussen buiten- en binnenruimtes en je verkent een enorm universum van dingen zonder afgedwongen doelen, scores of taken.
Alles is een simulatie van de systemen van de natuur, gezien vanuit de gezichtspunten van alles in het universum.
David O'Reilly inspireerde het spel op de lezingen van Alan Watts en zegt daarover:
“There are two kinds of people: those whose lives have been changed by Alan Watts and those who haven’t heard of him yet.”
To live (1994)
To Live, is een Chinese film van regisseur Zhang Yimou die in de jaren negentig een te kritische weergave van de Chinese regering en haar politiek gaf en daar dus werd verboden. In het buitenland werd de film populair en kreeg een Golden Globe nominatie. Zhang Yimou is ook de regisseur van Raise the Red Lantern (1991). Het dramatische verhaal over een tegen haar zin uitgehuwelijkte vrouw (Gong Li) in een politieke parabel over modern China. Ook deze film werd door de Chinese autoriteiten afgekeurd.
De film To Live staat trouwens in zijn geheel online, echt de moeite waard om naar te kijken...
(engels ondettiteld) bijgaand de link.
https://www.youtube.com/watch?v=-s3u8bPZfLU